Ik moest in eens weer denken aan het gesprek dat ik met iemand een tijd geleden had…

Het ging over complimentjes en dat velen moeite hebben met het ontvangen er van.

Voor mij ging het om nog zoveeeeeel meer dan alleen complimentjes, het voorbeeld dat ze aanhaalde was bijzonder.

Een ex van haar vertelde haar om een complimentje ‘in te ademen’. Deze illustratie van het in ontvangst nemen gaf mij kippenvel.

Zo vaak wordt er heel snel over een complimentje heen gestapt. Hoe vaak reageert men met: “Ohh dat had je niet hoeven doen hoor..!”, wanneer er een cadeau wordt gegeven..?

Is men direct uitleg aan het geven over waar dat jurkje vandaan komt én wat het ‘maar’ heeft gekost als je verteld wordt dat je er prachtig uit ziet..!

Wat zou het creëren als je eens écht en oprecht zou antwoorden met ‘DANK JE WEL’?

Wat is er voor nodig om je eigen waarde écht in te zien? Wat zal er voor je mogelijk worden als je je zou lafen in het ontvangen van complimentjes en cadeaus..?

Wat vergt het om jezelf eens écht te erkennen..? Jouw eigen waarde eens in te ademen als een complimentje? Te erkennen wat jouw kracht én pracht is..?
Ik erken jou en alles van jou! Ik ben dankbaar voor jou en zou je willen vragen: ‘Wil jij er zelf iets vaker écht even een moment voor nemen?’

Neem dit op als een compliment of niet…
Zie het als erkenning of niet…

Het is aan jou
Je bent net als goud!

Liefs van mij