Geboren bij een Surinaamse moeder, geboren in Paramaribo, en Nederlandse vader, geboren in Amerongen aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug. Mijn beide ouders zijn opgegroeid in grote gezinnen, bestaande uit 6 of 7 kinderen. Inderdaad er was genoeg familie om ons heen. Zelf heb ik 1 broer met wie ik 4 jaar verschil, net een andere generatie dus.

Mijn jeugd is, weet ik nu, interessant geweest. Dit is echt niet zoals ik het altijd ervaren heb. Voorbij aan ‘blaam’ erken ik nu dat ik behoorlijk wat uitdagingen heb mogen ervaren, die wellicht als traumatisch bestempeld kunnen worden. Een vrij dominante en strikte vader en een zeer warme liefdevolle moeder die niet haar volle potentieel kon tonen en zijn in het huwelijk met mijn vader.

Opgroeiende in een gezin dat zich aansloot bij de gemeenschap van Jehovah’s Getuigen, heb ik mij nooit op mijn plek gevoeld. Al vanaf jongs af aan kon ik niet bevatten dat ik ‘geschapen was naar het evenbeeld God’s’, een ‘vrije wil’ had gekregen en toch zoveel regels en restricties moest volgen om mijn leven vorm te geven… Om in het ‘aards Paradijs’ te kunnen geraken.

YES: “I had my share of religion”, zal ik maar zeggen…

Ik realiseerde mij al op jonge leeftijd dat ik niet hetzelfde was als de meeste jongetjes van mijn leeftijd en kon er met niemand echt over praten. Door veel pesterijen meegemaakt te hebben en seksueel misbruik op jonge leeftijd, resulteerde dit in nog meer onbegrip van deze wereld. Hierdoor werd ik een beetje een einzelganger, terwijl ik juist hield van gezelligheid en reuring. Wat een contradictie, hè?

Alhoewel ik altijd heb geweten dat het niet aan mij lag, was het behoorlijk lastig m’n weg te vinden in deze realiteit. “Er klopt gewoon iets niet”, was een gedachte die vaak door mijn hoofd ging en toch kon ik mijn vinger er niet opleggen wat het dan exact was.

Nadat mijn ouders vertelde dat zij gingen scheiden voelde ik opluchting,… “Dan kunnen jullie eindelijk allebei gelukkig worden”, was mijn eerste reactie.

Opgroeien in een religeuze gemeenschap, ouders die zijn gescheiden, mijn coming-out in mijn jonge tienerjaren én het niet hebben van vrienden waar ik mee kon sparren op de momenten dat het mij een andere kijk op iets had kunnen geven maakte mijn pubertijd niet veel gemakkelijker…

Mijn keuze om mijn pad te gaan bewandelen en mijn keuzes te volgen heeft geresulteerd in heel veel meer ruimte en mogelijkheden. Toen ik begin twintig was ben ik naar Amsterdam verhuisd en heb daar zo’n 13 jaar gewoond. Lang in een hechte vriendengroep gezeten waar ik erg dankbaar voor ben. We deinsden nergens echt voor terug om te delen en hierdoor ben ik ook mijn potentie steeds meer en meer gaan ontdekken, ontvangen en erkennen.

Qua werk heb ik veel in de mode- en retail business gedaan. Veel gewerkt met jonge modellen, als castingdirector, catwalkcoach & -choreograaf en producer. Ook heb ik als visual merchandiser, (personal) stylist en leidinggevende in de retailbranche gewerkt. Veel voor anderen gedaan en me toch ook afgevraagd wat ik nog meer kon betekenen en zijn.

Na bijna 3 jaar besloten mijn ex en ik om onze relatie te beëindigen. Het was een keuze gemaakt vanuit liefde en ik zou deze keuze opnieuw weer maken op dat moment. Ben dankbaar voor de tijd samen en de gedeelde ervaringen en vooral voor de gewaarwordingen die ik heb ontvangen in, tijdens en na deze relatie.

Toch zorgde dit voor een gevecht mét en ín mijzelf. Ik maakte mezelf zó verkeerd op heel veel vlakken. In eens was ik van ‘weten dat het niet aan mij ligt’ naar ‘het zal toch wel aan mij moeten liggen’ geraakt. Zonder dat ik dit echt aan anderen liet zien, hield ik onwijs goed de schijn op dat het allemaal wel ‘goed’ met mij ging… Ik lachte, was wel kritisch, maar het achterste van mijn tong laten zien,… Ho maar!

De laatste jaren volgde ik niet mijn ideeën en ik creëerde niet het leven waarvan ik wist dat het mogelijk was. Ik kwam op een plek waar ik niet uit leek te komen. Ik was opgeslokt geraakt in het volgen en werken aan andermans ideeën of suggesties en verloor mezelf daarin door te blijven zeggen dat ik graag bijdraag.

Dit moest veranderen!

Bijdragen was zeker iets dat ik wilde blijven doen, echter wilde ik het veel liever ZIJN. Wat ik meer en meer koos was me onder te dompelen in veel informatie. Eigenlijk hebben de trainingen en trajecten die ik volgde mij nooit gegeven waarvan ik dacht dat dat zou gebeuren… Interessant hoe dat werkt eigenlijk.

Tot ik in aanraking kwam met de Tools van Access Consciousness™. Voor die tijd ben ik erg zoekende geweest, wat mij enorm liet duizelen in gedachten, gevoelens en emoties. Het is mij nu duidelijk dat ik me, al die tijd, erg gewaar ben geweest en veel daarvan mijn wereld en vooral mijn lichaam in trok.

De simpele en zeer pragmatische vragen: ‘Is dit van mij? Of ben ik iets gewaar?’ veranderde letterlijk alles. Ik werd keer op keer blijer, voelde me lichter en gemotiveerder om weer aan de slag te gaan. Hier wil ik meer van weten! And here we are..!

Deze realisatie heeft mij zoveel gebracht en mede bijgedragen aan het creëren van mijn business.

Wat zijn nu de oneindige mogelijkheden..?

Klik hier als jij meer wilt lezen over Access Consciousness™.

Ben jij benieuwd wat werken met mij kan betekenen voor jou? Lees er hier meer over.