Nu is het moment…

…om voor jou te gaan!

Wat is voor jou gaan, voor jou?

Als ik deze vraag in de ik vorm stel is het wel merk ik dat mijn hoofd heel erg aan de slag gaat.
En, om eerlijk te zijn, niet direct op een manier die ik graag ervaar…

Voor jezelf gaan:
..doe niet zo egoïstisch!
..denk toch niet alleen aan jezelf!
..wat zullen anderen van je vinden?!

Wat fijn dat de vragen: ‘Is dit van mij? Of ben ik iets gewaar..?’ ..mij zijn aangereikt. Dit is exact het moment waarop die vragen het meeste helpen. Zo ff wat headspace creëren. Ja het is namelijk niet eens van mij, want zo denk ik niet en dat wil ik ook helemaal niet. Ok dat scheelt… zo en nu!

Wat is voor mij gaan, voor mij?

Wat ik nu merk is de mogelijkheid tot keuze in plaats van belemmering.
Het is zo gemakkelijk om te ‘denken’ dat gedachten van mij ‘zijn’ of iets dat ik ‘merk’ te benoemen als ‘dat voel ik’.
Wat als dat niet het geval is of zo hoeft te zijn, wat is er dan mogelijk..?

Ohh wacht dan zou ik dus eigenlijk alles kunnen kiezen, alles kunnen vragen en alles kunnen zijn..?

Jeetje dat is best een scala aan mogelijkheden.

Welke keuze kan ik dan nu maken?

In ieder geval een keuze mqken óf weer een vraag stellen voor meer helderheid.

..als die keuze niet werkt… dan kies ik weer anders.
..als de vraag mij niet de helderheid geeft die ik ‘zoek’… dan stel ik een andere vraag;

Want wat als..

..in het NU alles is en alles NU is…

..wat zou jij NU dan kiezen?
..wat zou jij NU dan vragen?
..wat zou jij NU dan doen?
..wat zou jij NU dan zijn?